Bir insanı ilk defa görmek/ bir insanı son defa görmek. Hangisi daha çok şey anlatır? Son görüntü. İlk görüntü rastlantısal, basit ve sıradan. Ama son görüntü yaşanılan tüm anların yansıması. O son ana gelene kadar yaşanan her şeyin toplamı. İyi-kötü tüm anların birleşimi. Geçmiş bilgisi ve gelecek bilgisizliğiyle dolu son an. Hatta son olup olmadığının da bilinmediği bir an. Üzerinden zaman geçtikçe anlam kazanır o son an. Üzerine düşünülmüştür ya da düşünülecektir son anların. Ayrılık mesela. Ölüm mesela. Bir insanı ilk gördüğünüz zamanki haliyle değil de son gördüğünüz haliyle hatırlarsınız üzerinden yıllar geçse bile. O son görü ilk görü gibi silinip gitmez. Çünkü silinirse yerine koyacak hiçbir şeyimizin olmadığının bilincindeyizdir. Bu yüzden sahip çıkarız o son görüntülere. Unutmamak için. Ama zaman geçtikçe son an da değişir, hissettirdikleri değişir, o andan çıkarılan sonuçlar, anlamlar değişir. İnsanlar değişir. Hislerimiz değişir. KEŞKE DEĞİŞMESE AMA DEĞİŞİR.